چرا در خواب حرف می زنیم؟

صحبت کردن در خواب که از نظر پزشکی به عنوان خواب پریشی یا پاراسومنیا شناخته می‌شود، یک اختلال خواب رایج است. در حالی که صحبت کردن در خواب معمولاً بی‌اهمیت است ولی اگر فردی که در خواب صحبت می‌کند ممکن است برای شریک یا هم اتاقی‌اش مشکل ایجاد کند می‌تواند خواب فرد مقابل را مختل کند و منجر به خستگی روز یا بی‌خوابی شود. اما واقعا چرا در خواب حرف می زنیم؟

چرا در خواب حرف می زنیم؟

طبق گزارشات 66 درصد از مردم گاه به گاه به صورت قسمت به قسمت در خواب صحبت می‌کنند، اگرچه تقریباً نیمی از کودکان 3 تا 10 ساله و 5 درصد از بزرگسالان به طور منظم در خواب صحبت می‌کنند. با این حال، صحبت کردن در خواب کم خطر است و یک مسئله پزشکی در نظر گرفته نمی‌شود.

با وجود اینکه درمان حرف زدن در خواب وجود ندارد، اما هنوز راه‌هایی وجود دارد که می‌توانید منظم بودن صحبت‌های شبانه خود را کاهش دهید.

5 روش جلوگیری از حرف زدن در خواب

اگر برای شما هم سوال شده که چگونه می توان صحبت کردن در خواب را کنترل کرد؟ با ما همراه باشید.

1. از استرس‌های غیر ضروری اجتناب کنید:
   استرس جزئی و کوتاه مدت در مواقعی طبیعی است، اما استرس طولانی مدت اثرات منفی جدی دارد. استرس نه تنها بر کیفیت خواب شما تأثیر می‌گذارد، بلکه می‌تواند منجر به کاهش کلی سلامت شما شود و باعث مشکلاتی مانند فشار خون بالا، افسردگی یا دیابت شود.
   همه استرس‌ها قابل اجتناب نیستند، اگرچه راه‌هایی برای به حداقل رساندن آن و کاهش تاثیر آن بر ذهنی شما وجود دارد. تنفس عمیق را تمرین کنید، قبل از خواب یادداشت‌برداری کنید و مهارت‌های مدیریت زمان را توسعه دهید تا ناگهان مورد بمباران پروژه‌ها، برنامه‌ها یا کارها قرار نگیرید.
2. یک برنامه خواب ثابت داشته باشید:
   برنامه خواب نامنظم می تواند ریتم شبانه روزی شما را مختل کند و گاهی اوقات منجر به کمبود خواب شود.
   دکتر جید وو، روانشناس خواب توضیح می‌دهد: «هم اختلال در ریتم شبانه‌روزی و هم خواب ناکافی می‌تواند فرد را کمی بیشتر مستعد ابتلا به پاراسومنیا مانند راه رفتن در خواب یا صحبت کردن در خواب کند.»
   «داشتن یک ساعت ثابت بیدار شدن مداوم در صبح و به طور کلی استراحت کردن در همان زمان در عصرها می‌تواند شانس شما را برای کم‌خوابی کاهش دهد که ممکن است به صحبت کردن در خواب نیز کمک کند.»
   در برنامه خود زمان کافی را برای خواب کافی به خود اختصاص دهید (7 تا 9 ساعت خواب در شبانه روز برای بزرگسالان توصیه می‌شود). برای افزایش ثبات، سعی کنید هر روز در عرض یک ساعت مشخص یا کمتر، از خواب بیدار شوید.
3. اصول و قوانین یک خواب سالم را تمرین کنید:
   رعایت بهداشت خواب خوب یا عادات مربوط به سلامت خواب می‌تواند منجر به خواب بهتر، بهبود سلامت کلی شما و کاهش هر گونه اختلال خواب یا پاراسومنیا شود. برخی از راه‌های رعایت بهداشت خواب بهتر عبارتند از:
   از تشک و بالش راحت استفاده کنید: یک سطح خواب راحت برای راحتی و حمایت بدن شما در طول شب بسیار مهم است. بهترین تشک و بالش را برای وضعیت خواب خود بیابید تا ستون فقرات شما خنثی باشد و درد نداشته باشید. پس خرید تشک و بالش مناسب اهمیت بالایی دارد.
   • اتاق خود را از آشفتگی‌ها دور کنید: نورهای روشن و صداهای بلند به اتاق خواب شما تعلق ندارند. وسایل الکترونیکی مانند تلفن یا تلویزیون شما باید همیشه در شب خاموش باشند زیرا نور آبی که منتشر می‌کنند مغز شما را بیدار نگه می‌دارد. سعی کنید در صورت نیاز از پرده‌های ضخیم و تیره یا گوش‌گیر برای ایجاد یک محیط خواب آرام‌تر استفاده کنید.
   • در محیط خنک بخوابید: خواب در دمای بیش از حد گرم می‌تواند باعث گرمازدگی شود و خواب آرام را دشوار کند. دمایی که برای شما راحت است را پیدا کنید.
   • یک برنامه آرام‌بخش شبانه داشته باشید: سعی کنید یک برنامه روتین شبانه برای کمک به آرام شدن قبل از خواب ایجاد کنید، مانند حمام یا دوش آب گرم، مطالعه، تنفس عمیق یا حرکات کششی. این می‌تواند به شما کمک کند استرس را کاهش دهید و ذهن خود را پس از یک روز طولانی یا کار یا مدرسه پاک کنید.
   • شب‌ها خیلی دیر ورزش نکنید: آدرنالین ناشی از ورزش در شب می‌تواند شما را بیش از حد لازم بیدار نگه دارد و خواب شما را مختل کند، بنابراین بهتر است حداقل سه ساعت قبل از خواب ورزش کنید. با این حال، هر گونه فعالیت بدنی برای سلامت کلی شما مفید است و اگر عصر تنها زمانی است که می‌توانید ورزش کنید، سعی کنید به تمرینات هوازی سبک مانند پیاده‌روی یا حرکات کششی پایبند باشید.
4. کافئین را محدود کنید:
   کافئین محرکی است که برای جلوگیری از خستگی ساخته شده و به هوشیار ماندن شما کمک می‌کند. هنگامی که سعی می‌کنید به درستی بخوابید و خواب خود را کاهش دهید، مصرف کافئین زیاد نتیجه معکوس دارد و می‌تواند خواب شما را مختل کند. از نوشیدن بیش از 400 میلی گرم کافئین در روز (حد توصیه شده روزانه برای بزرگسالان) خودداری کنید و صبح ها از نوشیدنی‌های کافئین‌دار خود لذت ببرید.
5. یک دفتر یادداشت خواب داشته باشید:
   سعی کنید حداقل به مدت دو هفته یک دفترچه یادداشت مربوط به خواب خود بنویسید و از آن برای ردیابی زمان خواب و بیداری خود و همچنین شناسایی هر گونه الگو یا محرک استفاده کنید. داروهایی که مصرف کرده‌اید، ساعتی که به رختخواب رفته‌اید و بیدار شده‌اید، زمانی که ورزش کرده‌اید و هر رویداد مهم یا استرس‌زای آن روز را پیگیری کنید.
   اگر نگران هستید که صحبت کردن در خواب شما دلیل پزشکی داشته باشد، نگه داشتن یک دفتر یادداشت خواب می‌تواند برای اهداف تشخیصی برای پزشک مفید باشد.

چرا در خواب حرف می زنیم؟

چه عواملی باعث حرف زدن خواب می شود؟ پژوهشگران آنچه را که باعث حرف زدن در خواب می‌شود، مثبت نمی‌دانند و معتقدند تا حدی ژنتیکی است. صحبت کردن در خواب برای افرادی که دارای بیماری‌های روانی از جمله اضطراب، افسردگی و اختلال استرس پس از سانحه هستند، بیشتر رخ می‌دهد.

صحبت کردن در خواب ممکن است به دلیل اختلال رفتار خواب REM (RBD) باشد که با نمایش رویاهای فرد مشخص می‌شود که ممکن است شامل فریاد زدن و صحبت کردن باشد. سایر شرایط خواب، مانند آپنه خواب، سندرم پاهای بیقرار و اختلال غذا خوردن مرتبط با خواب شبانه، خواب را مختل می‌کنند و باعث محرومیت از خواب می‌شوند که همچنین ممکن است احتمال صحبت کردن در خواب را افزایش دهد.

سایر علل بالقوه صحبت کردن در خواب عبارتند از: استرس، بیماری یا تب و برخی داروها.

علائم حرف زدن در خواب

در بیشتر موارد، صحبت کردن در خواب فقط یک مونولوگ غیرقابل درک و بی‌معنی است. فرد معمولاً زمزمه می‌کند و به دلیل بی‌هوشی، صحبت‌های نامفهومی دارد. با این حال، در موارد نادر، فردی که در خواب صحبت می‌کند، ممکن است واقعاً شیوا صحبت کند و حتی بتواند با دیگران گفتگو کند.

موضوعات گفتگو معمولاً تصادفی هستند، اگرچه ممکن است فردی درباره موضوعات بدبینانه صحبت کند و اغلب «نه» بگوید. با این حال، احتمالاً نشانه‌ای از استرس است و غیرعمدی است زیرا فرد از آنچه می‌گوید بی‌خبر است.

قسمت‌های صحبت کردن در خواب معمولاً تا 30 ثانیه طول می‌کشد و قبل از اینکه شخص خواب‌گو برای بقیه شب ساکت بماند معمولاً فقط چند کلمه را صحبت می‌کند. در مواقع دیگر، شخص ممکن است به طور مداوم در طول شب صحبت کند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

آیا حرف زدن در خواب خطرناک است؟! در حالی که صحبت کردن در خواب به ندرت نیاز به درمان دارد، اگر به طور مزمن ادامه پیدا کرد یا در هنگام صحبت کردن در خواب فریاد زدید یا رفتار عجیبی داشتید، ممکن است بخواهید برای کمک با پزشک خود تماس بگیرید. در این موارد، صحبت کردن در خواب شما ممکن است نشانه یک بیماری زمینه‌ای یا اختلال خواب، مانند اختلال رفتاری REM باشد.

مطالعه خواب یا پلی‌سومنوگرافی معمولا برای تشخیص اختلالات خواب انجام می‌شود.

شریک زندگی شما چه کاری می‌تواند انجام دهد؟

به‌عنوان کسی که در خواب صحبت می‌کند، متوجه نمی‌شوید که چه می‌کنید و اذیت نمی‌شوید، اما صحبت کردن در خواب ممکن است خواب شریک زندگی‌تان را مختل کند البته اگر از یک تشک استفاده می‌کنید.

به عنوان فردی که در خواب صحبت نمی‌کند، نسبت به شریک زندگی خود فهیم باشید، زیرا او نمی‌تواند قسمت‌های صحبت کردن خود را کنترل کند. با کمک به کاهش استرس یا داشتن برنامه خواب ثابت‌تر، همسرتان را تشویق کنید تا صحبت کردن در خواب را بهبود بخشد. اگر صحبت کردن در خواب همسرتان مداوم است، به او پیشنهاد دهید با پزشک صحبت کند.

در این بین، سعی کنید از گوش گیر در هنگام خواب روی تشک و بالش خود استفاده کنید تا از سر و صدا جلوگیری کنید. اگر این کمکی نمی‌کند یا ناراحت‌کننده است، می‌توانید به طور موقت در اتاق‌های جداگانه بخوابید.

سوالات متداول

آیا بیدار کردن کسی که در خواب صحبت می کند بد است؟

نه، اگرچه واقعاً ضروری نیست زیرا بیشتر قسمت‌های صحبت در خواب بسیار کوتاه هستند. اما اگر فردی برای مدت طولانی صحبت می‌کند، ممکن است بخواهید او را بیدار کنید.

اگر کسی در میانه یک کابوس شبانه در حال صحبت کردن در خواب است، بهتر است منتظر بمانید تا این اتفاق بگذرد، نه اینکه او را بیدار کنید. تلاش برای بیدار کردن فردی که دچار ترس شبانه است دشوار است و می‌تواند خطرناک باشد زیرا ممکن است به طور بالقوه به شما ضربه بزند. حتی اگر فرد بیدار شود، دچار سردرگمی می‌شود و ممکن است برای بازگشت به خواب دچار مشکل شود.

چرا در خواب گریه می کنیم؟

گریه هنگام خواب برای نوزادانی که در حال گذار بین مراحل خواب هستند رایج است، اگرچه ممکن است برای بزرگسالان نیز رخ دهد. گریه در خواب یا بیدار شدن با گریه می‌تواند نشانه‌ای از ابتلا به اختلال خواب یا پاراسومنیا باشد. با این حال، می‌تواند ناشی از کابوس، افسردگی، استرس یا ضربه باشد. اگر مدام با گریه از خواب بیدار می‌شوید، برای کمک و مشاوره با پزشک خود صحبت کنید.

چرا با چشم باز می خوابیم؟

خوابیدن با چشمان باز به عنوان لاگوفتالموس شبانه شناخته می‌شود و احتمالاً ناشی از مشکلات عصبی یا عضلانی اطراف چشم است. در حالی که می‌تواند یک عادت عجیب اما بدون مشکل به نظر برسد، خوابیدن با چشمان باز در صورت عدم‌درمان می‌تواند به چشمانتان آسیب برساند! به طور بالقوه می‌تواند منجر به عفونت یا خراش چشم، زخم قرنیه و از دست دادن بینایی شود.

اکثر مردم وقتی متوجه می‌شوند که با چشمان باز می‌خوابند که شخص دیگری مانند یکی از اعضای خانواده یا شریک زندگی به آن‌ها می‌گوید. اما اگر تنها بخوابید و مدام با تاری دید، خشکی چشم یا حساسیت به نور از خواب بیدار شوید، ممکن است با چشمان باز بخوابید. اگر فکر می‌کنید با چشمان باز خوابیده‌اید، برای گزینه‌های درمانی با پزشک خود تماس بگیرید.

نتیجه گیری

تغییرات ساده مانند کاهش مصرف کافئین یا حفظ یک برنامه خواب ثابت یا استفاده از تشک و بالش مناسب (پیشنهاد ما خرید تشک رویال است) می‌تواند به پایان دادن به حرف زدن در خواب کمک کند. اگرچه صحبت کردن در خواب معمولاً مورد نگران کننده‌ای نیست، اما اگر خواب هم‌اتاقی یا شریک زندگی شما را مختل می‌کند یا با علائم منفی دیگر همراه است، ممکن است وقت آن رسیده باشد که با پزشک خود تماس بگیرید.